Opinie: Herin­deling gemeenten Rivie­renland

Rivierenland staat aan de vooravond van een grootschalige herindeling. Als het aan de onderzoekscommissie Sterk Bestuur van de Vereniging Nederlandse Gemeenten ligt blijven er van tien kleinere gemeenten slechts drie grote over. Dit werd tijdens een besloten bijeenkomst op 24 november meegedeeld door de voorzitter van de commissie Fred de Graaf.

De fractie van de Partij voor de Dieren in Buren pleit al jaren voor herindeling. Helaas is "het H-woord" taboe tijdens vele overleggen. Ook toen de onderzoekscommissie onze gemeenteraad interviewde werd alle fracties door de coalitie te kennen gegeven dat we het vooral niet over herindeling zouden hebben. Bovendien moesten wij vooral -bij monde van de coalitie- laten merken dat we er financieel goed voorstaan en als zelfstandige gemeente goed in staat zijn onze eigen boontjes te doppen. Na de hoorzitting waren alle fracties het erover eens dat er voelbaar werd aangestuurd op herindeling. Wat ons betreft was het maandag jongstleden dus een mooi toneelstukje van de (weglopende) raads- en collegeleden. Door te suggereren dat ze het niet hadden zien aankomen proberen ze hun achterban voor zich te winnen. Waarschijnlijk niet omdat het beter is voor de inwoners, maar vooral vanwege hun gehechtheid aan het pluche.

Gelukkig heeft de commissie niet alleen naar de prachtige verhalen van de raden en colleges geluisterd. Er heeft ook een boekenonderzoek plaatsgevonden. Tussen deze twee zal op zijn minst een opmerkelijk verschil hebben bestaan dat heeft meegewogen om de nu voorgestelde richting op te gaan.

Bij de vele huidige samenwerkingsverbanden staan de diverse gemeenteraden van deelnemende gemeenten praktisch buitenspel. De communicatie verloopt uiterst moeizaam en de uitvoeringsorganen beginnen organisaties met een eigen beleid te worden. Zo ontstaan er veel nieuwe bestuursfuncties die ingevuld worden door niet gekozen volksvertegenwoordigers.

Per takenpakket zijn er andere samenwerkingsverbanden die ontzettend veel extra overleggen en afstemmingen vragen waarvoor weer extra mensen ingezet moeten worden om het in goede banen te leiden. De enorme brij van regelgeving van verschillende deelnemende gemeenten is nu al niet meer te ontwarren.

Kortom: er blijft momenteel enorm veel geld aan diverse strijkstokken hangen en van verantwoord besturen is nog nauwelijks sprake.

Wat levert een herindeling ons op?

Bij een fusie tussen genoemde gemeenten Buren, Tiel en Neder-Betuwe krijgen we een gemeente met 93.000 inwoners en een gemeenteraad van 37 leden die er weer rechtstreeks op toe kan zien of de gemaakte afspraken goed worden nagekomen. Van indirecte volksvertegenwoordiging kan dan ook geen sprake meer zijn.

Het zijn vooral de protestants christelijke partijen die, afhankelijk van de fusiepartners, bang zijn om hun privileges kwijt te raken bij een herindeling. Daarnaast zullen veel wethouders, raadsleden, ambtenaren en burgemeesters hun (ere)baantjes kwijtraken. Het geld dat daarmee bespaard wordt, kunnen we dan besteden waar het nodig is: aan onze inwoners.

Het wordt tijd serieus werk te maken van de belangen voor ál onze inwoners: mensen en dieren.

Een herindeling vinden wij daarbij een belangrijke eerste stap in de goede richting.